در روزهای اولیه، یافتن کاربردهای لسیتین دشوار بود. از اوایل دهه 1900، به مزایای احتمالی لسیتین سویا بر سلامتی و استفاده از آن به عنوان مکمل غذایی توجه شد. این توجه از مشاهدات فیزیولوژیکی مقادیر نسبتاً بالای لسیتین در مغز، کبد و غلاف های اطراف رشته های عصبی ناشی شد. با شروع دهه 1920، تحقیقات قابل توجهی در مورد ارزش درمانی لسیتین سویا در اروپا، به ویژه در آلمان منتشر شد. در ابتدا تصور می شد که لسیتین را می توان در تقویت کننده های اعصاب مانند سدیم فسفات و فیتین استفاده کرد. در سال 1934، مقاله ای در چین منتشر شد که در خصوص درمان راحت و خود به خودی تریاک با استفاده از لسیتین صحبت می کرد. این درمان که مستلزم مصرف 20 تا 30 گرم لسیتین سویا به صورت خوراکی بعد از هر وعده غذایی بود، اگر برای همه چینی‌های معتاد به تریاک تجویز می‌شد، می‌توانست تقاضای زیادی ایجاد کند. اما این کاربردهای مختلف درمانی، مقادیر بسیار کمی از این محصول نوپا را مصرف می کرد.
در اواسط دهه 1920، همزمان با استفاده های درمانی لسیتین سویا، تحقیقات بسیار مهم تری در مورد کاربردهای غذایی و صنعتی آن در حال انجام بود. بیشتر این تحقیقات اولیه در آلمان انجام شد که در آن زمان در این زمینه در جهان پیشرو بود، اما تنها بخش کوچکی از نتایج تحقیقات منتشر شد. تا سال 1939 بیش از هزار کاربرد جدید برای لسیتین سویا کشف شد و بسیاری از آنها به ثبت رسید. در اوایل سال 1924، دانشمندی ادعا کرد که افزودن مقادیر کمی از لسیتین به روغن های تصفیه شده (که لسیتین از آن استخراج شده است) باعث کند شدن فساد آن می گردد. کشف روشی برای تصفیه فسفاتیدها و تصفیه لسیتین پیشرفت مهم دیگری بود که در سال 1925، در بریتانیا و آلمان به ثبت رسید. دستیابی به کاربردهای لسیتین در دباغی چرم (1928) و تولیدات نساجی (1933-34) از دیگر پیشرفت‌های اولیه در زمینه تحقیقات مربوط به این ماده بود.
قبل از سال 1930، اصطلاح “لسیتین” در فهرست های تجاری به لسیتین زرده تخم مرغ اشاره داشت. در حالی که خود زرده تخم مرغ به طور گسترده ای در برخی سس ها مانند سس مایونز و مارگارین استفاده می شد، لسیتین زرده تخم مرغ چیزی بیش از یک کنجکاوی آزمایشگاهی و یک داروی گران قیمت نبود. لسیتین های تخم مرغ و حیوانی با وجود گران بودن، بو و طعم نامطلوبی نداشتند و نگهداری از آنها دشوار بود. اگرچه لسیتین سویا نمی توانست در تمامی کاربردها جایگزین لسیتین زرده تخم مرغ شود، اما به طور کلی پس از سال 1930 به عنوان لسیتین تجاری استاندارد جایگزین لسیتین زرده تخم مرغ شد. علاوه بر این، لسیتین سویا اولین لسیتین بود که کاربردهای تجاری گسترده ای پیدا کرد.
اولین بازار عمده لسیتین سویا در اروپا در تولید مارگارین بود. در اوایل سال 1925 این ماده توسط تولیدکنندگان مارگارین در هامبورگ آلمان به صورت تجربی مورد استفاده قرار گرفت. استفاده چند دهم درصد لسیتین سویا در مارگارین به امولسیون شدن آن کمک کرد و از پاشیده شدن آن (تبخیر انفجاری آب هنگامی که ذرات ریز پراکنده قطرات بزرگ را تشکیل می دهند)، در حین سرخ کردن در ماهی تابه جلوگیری کرد.
تا سال 1930 لسیتین سویا به طور گسترده در صنایع شکلات و کاکائو، به ویژه در انگلستان مورد استفاده قرار گرفت. این ماده خواص مرطوب کنندگی و پراکندگی پودر کاکائو را بهبود بخشید و تا حدی جایگزین کره گران قیمت کاکائو شد.
تا سال 1932 سه محصول تجاری از لسیتین تولید و معرفی شد. Emulex، لسیتینی تیره جهت استفاده در رنگ‌ها و چاپ، Lecivon برای طیف وسیعی از کاربردها و Splendicithin، یک محصول سیال، برای استفاده در منسوجات.
در اواسط دهه 1930 لسیتین در محصولات زیبایی اروپایی مانند کرم های پوست، صابون های زیبایی و لوازم آرایشی مورد مصرف قرار گرفت. استفاده از این ماده در محصولات آرایشی و بهداشتی موجب بهبود خاصیت نرم کنندگی و نفوذ پذیری محصولات شد. در سال 1938 لسیتین در صنایع لاستیک و چرم نیز مورد استفاده قرار گرفت.
تا سال 1934 کشورهای عمده تولید کننده لسیتین سویا در اروپا آلمان، دانمارک، انگلستان و نروژ بودند.
نوین سپهر سانیار به عنوان وارد کننده لسیتین سویا برند کشاو هند، در زمینه خرید و فروش لسیتین سویا در حال فعالیت است. در صورت تمایل به خرید لسیتین سویا و استعلام قیمت لستین کشاو اینجا کلیک کنید.
